استادیار بخش منابع طبیعی، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی مازندران، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، ساری، ایران
چکیده
سازه‌های خطی مانند جاده‌ها و راه‌آهن از یک طرف مناطق مختلف را به‌منظور دسترسی انسان‌ها به هم وصل نموده و از طرف دیگر طبیعت را به قطعات مجزا تبدیل می‌نمایند. این سازه‌ها و به‌طور ویژه جاده‌ها بزرگ‌ترین ردپای انسان بر روی طبیعت و دارای اثرات اکولوژیکی مستقیم و غیرمستقیم بر محیط مجاور خود خواهند بود. رعایت مسائل اکولوژیک به منظور جلوگیری از تخریب پوشش گیاهی و حفظ حیات وحش و آلودگی آبها در طراحی و ساخت سازه‌های خطی، منجر به کاهش اثرات منفی زیست‌محیطی آن‌ها خواهد شد. توجه به اکولوژی جاده های جنگلی و مطالعه روابط متقابل بین جاده جنگلی و محیط زیست اطراف برای طراحی، ساخت، نگهداری جاده های جنگلی و مدیریت بهینه منابع جنگلی ضرورتی اجتناب ناپذیر خواهد بود.
)