فراوانی درختان بلوط (Quercus castaneifolia C.A.Mey) آلوده به بیماری ذغالی در منطقه جنگلی زرین آباد ساری

نوع مقاله : ترویجی

نویسندگان

1 استادیار بخش تحقیقات جنگل‌ها و مراتع، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی مازندران، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، ساری، ایران

2 دانشیار موسسه تحقیقات جنگل ها و مراتع کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، تهران، ایران

چکیده

بیماری ذغالی از طریق قارچ Biscogniauxia mediterranea (De Not.) ایجاد می ­شود. این بیماری که یکی از مهم­ترین بیماری­های درختان بلوط در دنیاست، در سال­های اخیر در جنگل­های زاگرس، گلستان و مازندران شایع شده است. بر اساس شواهد خسارت این بیماری در استان مازندران به­ خصوص در منطقه جنگلی زرین­ آباد ساری رو به افزایش است. در این مطالعه جهت برآورد میزان آلودگی درختان بلوط منطقه به این بیماری از روش نمونه ­برداری خطی (ترانسکت) استفاده شد. در مجموع تعداد چهار ترانسکت به ­طول تقریبی 300 متر و با فاصله دو تا سه کیلومتر از هم پیاده گردید. در هر ترانسکت تعداد درختان بلوط سالم و آلوده مشخص و قطر برابر با سینه درختان بلوط آلوده اندازه­ گیری شد. همچنین درختان خشکیده و یا دارای علائم بیماری در سه کلاس قطری 30 تا 50 سانتی­متر، 51 تا 70 سانتی­متر و بیشتر از 70 سانتی­متر طبقه­ بندی شد. نتایج نشان داد که در ترانسکت یک، فراوانی درختان بلوط آلـوده به بیماری ذغـالی 24/4 درصد بیشتر از بقیه ترانسکت­ها بود. آلودگی در ترانسکت­های دو، سه و چهار به ترتیب 15/55 درصد، 6 درصد و 4/54 درصد تعیین شد. همچنین مشخص شد که درختان آلوده در کلاس­های قطری متفاوتی قرار داشتند و بیش­ترین خشکیدگی مربوط به درختان جوان با قطر کم و در ترانسکت یک مشاهده شد.

کلیدواژه‌ها

مدیریت پایدار جنگلهای هیرکانی
دوره 1، شماره 2
اسفند 1398
صفحه 31-38

فایل ها

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار