معرفی برخی گونه های گیاهی حاشیه جاده های جنگلی غرب رودخانه هراز- مازندران

نوع مقاله : ترویجی

نویسندگان

1 دانشیار پژوهش، بخش تحقیقات جنگل و مرتع، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی مازندران، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، ساری، ایران ms_ghelichh@yahoo.com

2 دانشیار پژوهش، بخش تحقیقات جنگل و مرتع، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی مازندران، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، ساری، ایران

چکیده

بررسی تنوع و ترکیب این گونه‌ها از حاشیه جاده به عمق جنگل، ما را بـه درک بهتری از اثرات محیط زیستی جاده ­های جنگلی می­ رساند. با هدف معرفی گونه­ های کنار جاده ­ای، این کار در بخش ­هایی از ناحیه هیرکانی در محدوده جنگل­ های غرب هراز در استان مازندران انجام شد. بر این اساس تعداد  125 گونه گیاهی شناسایی و معرفی شد. بیشترین تعداد گونه ­ها متعلق به خانواده کاسنی با 19 گونه و فراوانی 15/2 درصد بوده است. خانواده گندمیان با تعداد 16 گونه و فراوانی 12/8 درصد و خانواده نعناع با تعداد 11 گونه و فراوانی 8/8 درصد در مراتب بعدی فراوانی تعداد گونه قرار داشتند. بیشترین فرم رویشی متعلق به فرم رویشی علفی می ­باشد (98 گونه و فراوانی 78/4 درصد)، بعد از آن فرم رویشی گندمی (16 گونه و فراوانی 2/8 درصد) قرار می­ گیرد. بیشترین حضور و فراوانی مربوط به گونه­ های آقطی، برخی گونه ­های سرخس، پیر بهار، خار مریم، درمنه خزری و تمشک می­ باشد. بیشترین گونه ­های دارویی اسانس­ دار، متعلق به خانواده نعناع بوده که بالغ بر تعداد 11 گونه است. گونه ­های ریحانک، پونه آبی، نعناع زیبا، مریم نخودی خزری، پونه دمبرگدار، سنبله­ای ایرانی و بشقابی جنگلی از زمره این گیاهان می­ باشند. در سال­ های اخیر شرایط مساعد رویش در حاشیه جاده به ­واسطه برهم زدن خاک و برخورداری از نور و رطویت کافی سبب شده است که برخی­ گونه­ های گیاهی غیربومی در مناطق پایین­ دست جنگلی و جلگه­ ای به­ صورت تهاجمی خود را نشان دهند.

کلیدواژه‌ها

مدیریت پایدار جنگلهای هیرکانی
دوره 4، شماره 2
اسفند 1401
صفحه 45-55

فایل ها

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار