اکوتوریسم، راهبردی در جهت پایداری منابع آبی (مطالعه موردی: تالاب میانکاله)

نویسندگان

چکیده

امروزه اکوتوریسم یکی از راهبردهای مهم در حفظ منابع طبیعی است. از جمله ظرفیت­ های اکوتوریستی، استفاده از پهنه ­های آبی به­ ویژه تالاب است که می ­تواند مولدی مهم در توسعه اکوتوریسم و به موازات آن پایداری منابع آبی باشد. این پژوهش با هدف بررسی زمینه ­های توسعه اکوتوریسم در تالاب بین ­المللی میانکاله در شرق استان مازندران، از نگاه گردشگران مورد سنجش و ارزیابی قرار گرفته است. روش تحقیق به دو صورت میدانی و کتابخانه ­ای و ابزار سنجش پرسش­نامه بوده است. جامعه آماری پژوهش کلیه گردشگرانی بودند که برای گذران اوقات فراغت به این تالاب مراجعه کردند که از میان آنان تعداد 384 نفر با استفاده از جدول مورگان به­ عنوان نمونه انتخاب و مـورد پرسش­گری مستقیم قرار گرفتند. پس از جمع ­آوری اطلاعات میدانی، بـا استفاده از نرم ­افزار SPSS و آزمون­ آماری ناپارامتری نسبت دو جمله ­ای، روابط بین متغیر­های پژوهش مورد آزمون قرار گرفت. نتایج پژوهش نشان داد که علی­رغم برخورداری این تالاب از تنوع اکوسیستمی گیاهی، مرتعی و همچنین برخورداری از امنیت و چشم ­اندازهای بی ­نظیر و زیستگاه مناسب و با ارزش برای حضور وحوش و پرندگان آبزی، زیرساخت­­­­­­ های توسعه اکوتوریسم در تالاب بین­ المللی میانکاله مناسب نیست.

کلیدواژه‌ها